YANG SEBENARNYA....

dari zaman kecik2 dulu,

saye cucu ksyangan tok dan wan....

cucu bongsu dari keluarga mama....

tapi opah xpenah sukakan saye...

dia plih kasih, sygkan cucu yg comey n dgr ckp je...

well, at least that's what i thought...

past few months opah sakit...

saye xkesah sgt pon...

skali balik cuti, juz g mlawat dia skali or dua je...

but last friday (31.12.2010), opah sakit teruk...

kata doc, dia kena strok...

tlantar, xbkk mata, xdpt bckp...

saye start ase sedey....

saye jaga dia sedaya mungkin, sbb saye kne jga mama gak,

dia bwu lpas xcident...

hari ke 2 opah strok, dia start ada bed sore...

saye g beli ubat utk dia...

wlaupun guna dwet abah saye...

cme dapat suap dia air sikit2 je....

hari sunday, saye dh nk balik hostel sbb

monday dew class...

saye balik ngn mzf....

dia ckup baik ati amek cuti utk nk anta saye balik....

kul 2 saye & mzf pegi umah mak...

nk mlawat opah wat kali terakhir sblm balik hostel...

smbil2 tu nk knalkan mzf kat ahli kluarga yg lain...

yela, ni je pluang yg dew...

sdare mara sume bkumpul....

xsngka, mmg tu kali terakhir saye mlawat opah...

sblm balik tu saye salam opah, cium seluruh muka dia....

xdpt kwal prasaan, menangis teresak2...

sbb teringt dosa2 yg pnah wat kt opah...

lps settle bab bdrama, saye & mzf pn btolak...

hmipr sejam kmi dlm pjlnan, saye dpt panggilan dari abah....

ati dh ase lain, jwb je phone dgr suara abh sebak...

abh gtaw, opah bwu je xde...

tp abh xbg ptah balik...

saye pn teruskan pjalanan...

air mata terus menitis....

wlaupn smasa hayat opah msih ada, saye bnyak slah pham ngn opah,

bnyk buruk sngka ngn dia, bnyk mlawan ckp dia, bnyk mngutuk dia....tapi,

yang sebenarnya.....saye sayangkan opah saye.....

dan kehilangan kali ni, wat saye amat2 sedey...

opah, saye mntak maaf, segala dosa yg penah saye wat ngn opah.....